Te Anau & Milford Sound

De weg naar Te Anau is erg mooi. Onderweg hebben wat last van de wind, dus daarom rijden wij wat langzamer. Op de camping heeft Thuur een ongelukje. Hij komt met zijn duim tussen de deur. Hij schreeuwt het uit. Omdat zijn duim er echt niet goed uit ziet, gaan wij snel naar de dokter. Gelukkig worden wij snel geholpen. De nagel van zijn duim ligt eraf. Gelukkig kan alles weer goedkomen. Nu loopt Thuur met een groot verband om zijn duim. 

De volgende dag doen wij het rustig aan. Wij zijn alle vier een beetje van slag. In Te Anau is een grote speeltuin en daar vermaken wij ons een groot deel van de dag. Thuur zit al snel boven in het klimrek. Idelet komt de doktersassistente tegen waar wij de dag ervoor op bezoek waren geweest. Zij vindt dat Thuur een stoer jongetje is, die het goed oppakt. Als wij nog vragen hebben, zijn wij van harte welkom in het medisch centrum van Te Anau of elders in Nieuw Zeeland. Wat zijn de mensen hier toch hartelijk! 's Middags boekt Martijn een bus- en boottocht naar Milford Sound. Een klein dorpje aan de westkust van NZ. De boottocht gaat door een fjord. Weer een van de hoogtepunten van onze reis.

Zondag staan wij vroeg op om naar Milford Sound te gaan. Onze bus vertrekt om 8.15. Precies op tijd komen wij bij de bus. Naast ons viertjes zijn er nog twee mensen die deze toer hebben geboekt. Onze buschauffeur stopt regelmatig voor een bezienswaardigheid. Naar ons gevoel iets te vaak... Bij iedere stop vraagt Kian 'Zijn we al bij het meertje waar we met de boot gaan?' en als ik dan met 'Nee', beantwoordt, dan vraagt hij verbaasd 'Wat gaan we hier doen dan?'. Gelukkig kan ik na 8 (!) stops zij vraag met 'Ja', beantwoorden. Vrolijk rent hij naar de boot. Onderwel wel leuke dingen gezien, vooraltoen we een eind de dirtroad opgingen naar een afgelegen campsite.

Hoewel onze tocht naar MilfordSound erg mooi was, hadden wij wel veel last van mist. Ook tijdens onze boottocht hebben wij nog veel laaghangende wolken. Gelukkig trekt deze aan het eind van de boottocht grotendeels weg en zien wij een hele mooie gletsjer liggen. En ach, de mist en de regen hebben ook wel wat. Martijn staat vrijwillig onder een waterval en ook Idelet gaat lekker op het voordek in de regen en de wind staan. Heerlijk! Naast de watervallen zien wij drie pinguins en een stuk of tien zeehondjes. Voldaan stappen wij weer op de kade. Thuur en Kian zijn doodop en vallen allebei in de bus in slaap.

Maandag vertrekken wij na een tweede bezoekje aan het medisch centrum (alles is in orde met de duim van Thuur) naar Dunedin. De weg er naar toe was weer schitterend! Dunedin wordt de meest Schotse stad van NZ genoemd. Wij vinden het met name een schots- en scheve stad. De wegen zijn hier enorm stijl, zo'n 20 procent. Idelet besluit dat Martijn in deze stad mag rijden. Vanaf Dunedin rijdt er een oude trein langs een mooie route. Morgen gaan we eens kijken of wij met deze trein kunnen.

Groeten, Martijn, Thuur, Kian & Idelet