Dunedin, Moeraki, Oamaru & Lake Tekapo

Vanaf Dunedin reidt er een oude trein een toeristische route door de Taieri Gorge naar Pukerangi. Deze trein nemen we. Thuur en Kian (en natuurlijk Martijn) vinden het geweldig! Omdat het weer goed is, kan deze trein stoppen bij een brug. Hier mogen wij er een paar minuutjes uit om van het uitzicht te genieten in de gorge. Wanneer wij de brug zijn overgelopen, stappen wij weer in om de reis te vervolgen. De terugreis is voor T&K iets te veel van het goede. Daarom doen wij spelletjes. Thuur vindt het doen van spelletjes erg leuk.  Vooral het spelletje: ' ik zie, ik zie wat jij niet ziet, en het is er NIET.'
Terug in Dunedin blijkt het weer te zijn omgeslagen. We gaan snel naar de camping.

Woensdag is het bewolkt en een beetje regenachtig. Wij proberen op het schiereiland vlakbij Dunedin 'Otago Peninsula' wat pinguins te zien. Helaas blijken deze onvindbaar. De pinguins leven in de zee en komen aan het eind van de dag, voor zonsondergang aan land om naar hun nest te komen. Tja, dat wisten wij niet. Wel zien we een paar zeehondjes, ook leuk.

's Avonds bespreken Martijn en Idelet wat de verdere route door NZ wordt. Op 7 maart vliegen wij door naar Melbourne. Wij hebben nog een week om in Christchurch te komen. We besluiten nog een paar dagen aan de kust te blijven en daarna nog naar Lake Tekapo te gaan.  Aan de kust willen we dan nog wat pinguins zien.

De volgende dag rijden wij naar Moeraki. Aan de kust van dit dorpje zijn vulkanische stenen aangespoeld. Hier gaan wij een kijkje nemen. Daarna gaan wij op pinguin-jacht. Door de eigenaar van onze camping zijn wij doorverwezen naar een hutje tussen de struiken waar wij de pinguins kunnen opwachten. Omdat de pinguins nogal schuw zijn en op ieder geluidje reageren, proberen wij erg stil te zijn. Naast ons zijn er nog een man en vrouw in het hutje aanwezig. Het wordt erg spannend. Wanneer zouden ze nu komen? Opeens horen wij gepiep. De man in 'ons' hutje raakt helemaal opgewonden. Het is namelijk een piepje van een pinguin. Helaas zien wij niets. Maar even later horen wij weer gepiep...Zou dit dan weer een pinguin zijn? Helaas, helaas, Kian speelt met een houtblokje wat een piepend geluidje geeft. En dan opeens... dan zien wij aan de overkant een pinguin! Deze pinguin heeft het dus gepresteerd om het strand over te lopen zonder dat wij dat gezien hebben! Wij zijn heel blij. Met een grote lens op ons fototoestel maken wij een foto met een piep-kleine pinguin erop. Even later geven onze mede pinguin-zoekers het op. Daarna vertrekken wij ook. Wij hebben weinig pinguins gezien, maar het was wel erg spannend!

Omdat het al laat op de avond is gaan we niet op de camping eten. Idelet heeft in het dorp een leuk eettentje gezien. Bij binnenkomst blijkt het eettentje nog leuker dan verwacht. Misschien is het zelfs een beetje te chic. Wij blijven er toch maar eten en genieten van de heerlijke fish & chips voor de jongens en de visgerechten voor Marijn & Idelet. Idelet vindt zelfs dat dit het lekkerste eten is wat zij op deze reis heeft gehad. Later lezen wij in de Lonely Planet dat dit restaurantje een van de beste van het zuidereiland van NZ is. De LP zegt dat het een misdaad zou zijn geweest om daar niet te eten. Wij zijn blij dat wij hiervan niet beschuldigd kunnen worden. 

Vrijdag vertrekken wij naar Oamaru. Dit is een heel mooi stadje. In het centrum zien wij in oude inustriele panden kleine bedrijfjes gevestigd zoals een beeldhouwer en een hoedemaakster. 's Middags vermaken wij ons in de speeltuin. Daarna maakt Martijn in de stromende regen ons eten op de BBQ klaar. Het vlees van NZ smaakt heerlijk, maar wij hadden ons van een echte BBQ wat anders voorgesteld. Dat zal straks in Down Under wel anders worden.

Wij zetten ons reis voort richting Lake Tekapo. Al snel zien wij besneeuwde bergtoppen. Zouden dit de bergtoppen van Mt Cook zijn? Nee, zo ver kunnen we nog niet kijken. Wel vinden wij deze bergen heel erg mooi. Lake Tekapo blijkt ook schitterend te zijn! Het sediment van de gletsjers zorgen voor een azur-blauwe kleur. De licht bruine, kale bergtoppen met de witte sneeuw daar bovenop zorgen voor een heel mooi beeld. En daarachter een strak blauwe 
lucht met her en der een wolkje. De volgende dag maken we nog een wandeling en dan vertrekken we weer naar Christchurch. Dat voelt bijna als weer thuiskomen in deze kapotte, maar fijne stad. 

Liefs, Martijn, Thuur, Kian & Idelet